Strona poświęcona Elizabeth Gaskell

czwartek, 23 kwietnia 2009

Ekranizacja powieści “Cranford” przyczyni się do odnowienia domu Elizabeth Gaskell

Wystartował projekt restauracji domu wiktoriańskiej pisarki w Manchesterze. Najwyższa to pora, bo dom w ostatnich latach chylił się ku upadkowi. Obecnie z przeciekającym dachem, butwiejącymi oknami i popękanymi ścianami jest odległy od czasów swojej świetności, kiedy to wprowadzili się do niego państwo Gaskell. Budynek pochodzi z 1839 r. i był ozdobiony w stylu włoskim. Zajmując go w 1850 r., Gaskell pisała do przyjaciela: „I mamy dom. Tak! Naprawdę go mamy”.

Niestety obiekt nie był dobrze utrzymywany w ostatnich latach. Do 1913 r. pozostawał własnością rodziny Gaskell. Uniwersytet w Manchesterze kupił go w 1969 r. ale w końcu lat 90. nie był używany. 11 lat temu (w 1998 r.) umieszczono go w rejestrze obiektów zagrożonych, sporządzonym przez English Heritage, urząd odpowiedzialny za brytyjskie zabytki historyczne. W 2004 r. uniwersytet przekazał go Manchester Historic Buildings Trust. Obecnie English Heritage przekazał znaczne fundusze na prace renowacyjne dachu, okien i ścian, które już się rozpoczęły - jest to pierwszy krok do całkowitego remontu i odnowienia willi. Dom ma 7 sypialni, dwa duże salony, gabinet (męża Elizabeth, Williama Gaskella) i dwa duże poddasza. Są w nim także kuchnia, pomywalnia, spiżarnia, przybudówki i obszerny ogród.

Judi Dench, patronka Trustu i gwiazda ostatniej adaptacji powieści "Cranford" przyjęła z radością decyzję o przyznaniu grantu: "Jestem zachwycona, że English Heritage zaoferował fundusze na przeprowadzenie niezbędnych prac w domu Elizabeth Gaskell". Henry Owen-John, regionalny dyrektor English Heritage powiedział, że dzięki tej adaptacji udało się przekonać osoby odpowiedzialne za przydział środków finansowych, że adres 84 Plymouth Grove w dzielnicy Ardwick w Manchester ma przyszłość. Przyznał: „Widzowie adaptacji powieści Gaskell „North and South” i „Cranford” przyczynili się do tego”.

Pisarka mieszkała w tym budynku 15 lat (aż do swojej śmierci w 1865 r.) wraz ze swoim mężem i czwórką dzieci i napisała tu większość swoich powieści, w tym: “Cranford”, “North and South” i “The Life of Charlotte Bronte”. W tym domu przyjmowała gości, m.in. Dickensa i trzykrotnie swoją przyjaciółkę, Charlotte Bronte.

Owen-John dodał, że dom ma także niezwykłą architekturę i jest jednym z ostatnich przykładów manchesterskich willi pierwszej połowy XIX wieku, które pozostały nietknięte wewnątrz i od wewnątrz. Architektoniczne detale są w nim piękne. Janet Allan, przewodnicząca Manchester Historic Buildings Trust stwierdziła: “Gaskell była jedną z najważniejszych kobiecych pisarek XIX wieku. Jej książki są wciąż ważne i chętnie wydawane”.

oprac. Gosia
na podstawie artykułów zamieszczonych:
- w Daily Telegraph z 15 kwietnia 2009,
- na stronie English Heritage (tu zdjęcia niszczejącego domu!!!):
http://www.english-heritage.org.uk/server/show/ConWebDoc.16150

Pod tym adresem także zamieszczono zdjęcia domu Gaskell:
http://www.lang.nagoya-u.ac.jp/~matsuoka/EG-Plymouth.html

2 komentarze:

  1. Witaj Gosiu

    Nie jestem zainteresowany twórczością Gaskell...

    Trafiłem na twoją stronę przez przypadek, wyszukując w Google frazy "Szara dama".

    Jak pewnie wiesz, jest to nowela E. Gaskell. Wydana w Polsce w 1926 i przetłumaczona anonimowo/pseudonimowo przez "J.F."

    Dlatego że przekład jest anonimowy/pseudonimowy, to prawa autorskie majątkowe do tej publikacji wygasły 70 lat po publikacji. Czyli można śmiało tę książeczkę rozpowszechniać.

    Tak się składa, że ją mam. Jeśli chcesz, to mogę ją zeskanować (69 stron) i wysłać ci na maila, a ty udostępnisz ją dla czytelników twojego bloga.

    Co ty na to?

    Rafał

    OdpowiedzUsuń
  2. Serdecznie dziękuję. Chętnie skorzystam.

    OdpowiedzUsuń